Nganong Gidaladala ni Bao ang Iyang Balay

Nganong Gidaladala ni Bao ang Iyang Balay

Sa unang panahon, ang Bao nagpuyo sa baybayon. Matag buntag, molakaw siya aron mangita og pagkaon, ug matag gabii, mouli siya sa iyang balay.

Usa ka adlaw, naay niabot nga daku nga bagyo, giandam na ni Boboy kuwaknit, Alisa aluhipan, Maria himungaan, Morga ilaga, ug Dodong kabaw ang ilang mga balay.

Apan ang balay ni Bao, gidala sa kusog nga hangin ang iyang balay. “Ang akong balay, palihug og iuli,” sampit niya sa hangin. Apan wala gyod ni giuli sa hangin.

Nihilak si Bao kay wala na siyay balay.

“Unsaon na ni nako ron?” Padayon og hilak si Bao.

Sa sunod nga adlaw, nahimo si Bao og bag-ong balay nga layo na sa baybayon.

Usa ka gabii sa iyang pag-uli sa iyang balay, nakit-an ni Bao nga nasunog ang iyang balay tungod sa aninipot nga si Anya.

“Ang akong balay, nasunog!” Siyagit ni Bao. Apan nasunog na kini tanan.

Sige na lang og hilak si Bao sa tibuok gabii.

Niduol kaniya si Anya aninipot, niingon siya: “Bao, pasayloa ko, nasunog nako imong balay. Wala nako tuyoa.”

“Gipasaylo na kita Anya. Sige lang, maghimo lang ko og bag-ong balay.” Tubag ni Bao.

Apan, naguol gyod si Bao. Kabalo siya nga maglisod na siya og buhat og bag-ong balay sa sulod sa usa ka semana.

Niadto si Bao sa iyang higala nga si Lolo Manu, ang tiguwang unggoy. Mangayo siya og tambag.

“Lolo Manu, maayong buntag!” Sampit ni Bao.

“Bao, nibisita man lagi ka. Unsa man unta?” Pangutana ni Lolo Manu.

Dayon, gisultihan ni Bao si Lolo Manu sa iyang kahimtang. Sa mga nahitabo niya ug sa iyang balay.

“Kon mao na Bao, mas maayo nga dad-a na lang kanunay ang imong balay.”

“Dad-on akong balay?”

“Dad-a lang siya kanunay aron dili na ka maghunahuna.”

“Sakto ka Lolo Manu, daghang salamat!”

Sukad ato, kanunay na nga malipayon si Bao. Kanunay na pod niyang gidala ang iyang balay.

No Comments

Sorry, the comment form is closed at this time.